Anekdotes en (sterke) verhalen

De combo van 101 Marechaussee bataljon in 1966. Door mar J.P. van Bork, lichting 64-5

In het KMar blad "Ons Wapen" van april 1966 stond een leuk artikeltje van de hand van marechaussee Van Bork over muziek maken bij 101 Marbat.
MarechausseeNostalgie werd hierop attent gemaakt door mar Roel van Deursen (64-5).

Eindelijk, na meer dan twee jaar heeft 101 Marbat weer een eigen orkestje: "De Marbatters"! Het is een vier-man tellend groepje, bestaande uit mar Van Deursen (drums), mar Van Bork (basgitaar en zang), mar W.J.F. van den Bos, lichting 64-5 (ritmegitaar) en mar G.N. Verkerk, lichting 64-4 (solo-gitaar). In de week rond 23 februari 1966 heeft deze combo zijn eerste opvoeringen gegeven. Twee jeugddagen werden muzikaal opgeluisterd en voorts werd in een der militaire tehuizen een carnavalsavond verzorgd. Het succes bleef niet uit, ook al omdat rekening wordt gehouden met ieders smaak: Zuid Amerikaans, Spaans en ... natuurlijk . . . Beat(les).
Het repertoire omvat tevens een aantal zelfgemaakte liedjes, die betrekking hebben op de dienst, zoals: "Oh, kapitein, kunt U nu niet wat soepeler zijn?" en "Hé, ik zie dat er weer paniek is op de compagnie" (nog uit de tijd dat een eskadron een compagnie was).
Een paar marechaussees liep al een paar maanden rond met het idee om hun vrije tijd muzikaal door te brengen. Van alle kanten kregen zij echter bezwaren te horen zoals: waar moeten jullie repeteren en: wie zorgt steeds voor de instrumenten? Toch werd er minstens drie maal per week gerepeteerd en in het "parate weekend" maakte onze wzz-man, mar J. v. d. Werf, stiekum de deur van het wzz-bureau open, zodat de groep de beschikking had over de instrumenten. Zo ging het totdat aoo J. B. Dirksen (hoofd verbindingen) er iets in zag. Hij woonde eens een repetitie bij met een versterker en is sindsdien steeds bij de combo gebleven. Dank zij zijn goede zorgen staan thans drie versterkers ter beschikking. Ook treedt hij op als "manager" van de combo.

Na de reeds genoemde week, waarin in twee dagen drie opvoeringen werden gegeven, stroomden de aanbiedingen binnen. Maar ook kwamen de moeilijkheden. Zo rees de vraag wat er moest gebeuren bij het "afzwaaien" van een of meer van de jongens. Ook daar werd iets op gevonden. Telkens bij het instromen van een lichtingsploeg wordt bij de "loopbriefjes-tocht" aan de nieuw-aangekomenen de vraag gesteld of zij een instrument bespelen of kunnen zingen. Tot nu toe heeft dit steeds voldoende nieuwe krachten opgeleverd. Wel moet de combo bij elke wisseling in de bezetting van voren af aan beginnen, maar . . . het resultaat loont de moeite.
"Marbatters", veel succes in Nunspeet en hopelijk ook daarbuiten!!

Terug naar overzicht